Concerten

De band die eigenlijk hoort bij De Oosterpoort. Venice. Dit wordt voor mij de 12de keer dat ik ze ga zien en voor mijn lieve Anne de 3de keer.
De shows duren gemiddeld 3 uur en daarna hebben ze altijd een hele gezellige Meet & Greet waar we altijd ook naar toe gaan. Zo heeft de band op 6 december 2018 nog voor mijn lief 'Always' gezongen.
Dit concert wordt ook vast weer een happening. Ik zie er in ieder geval weer naar uit en altijd leuk om de jongens Lennon weer eens te spreken.

Floor Jansen, bekend van de Finse rockband Nightwish, komt met een solo toernee naar De Oosterpoort. Reuze benieuwd hoe dit gaat klinken. Wij zijn er tenminste bij.

Passenger wou ik al in 2017 zien, maar toen waren de kaarten in zeer korte tijd uitverkocht.
Nu is het wel gelukt om kaartjes te scoren en dus wordt het echt genieten op 7 juli 2022. We kijken er nu al naar uit en uiteraard krijg je het verslag te lezen op deze pagina.

 

Concertverslag: Spinvis.

Theatertour: Soms breekt er een hart, soms blaft er een hond.

Datum: 29 mei 2022.

Locatie: Stadsschouwburg Groningen.

Geschreven op 30 mei 2022.

 

Gisteren was het dan eindelijk zover. Na wat verplaatsingen zijn Anne en ik gisteren naar het concert geweest van Spinvis. De titel van de theatertour is ‘Soms breekt er een hart, soms blaft er een hond’.

 

We gingen per taxi naar de Stadsschouwburg. Om 19:30 uur waren we ter plaatse en toen ging ook net de Stadsschouwburg open. Perfecte timing. We werden goed begeleid om naar onze plek in de Schouwburgzaal te vinden. We kozen voor rij 3 midden in de zaal. Dus een geweldig mooie plek. Het waren namelijk ongeplaceerde zitplaatsen.

 

Om 20:00 uur hoorden we al wat op de achtergrond. Erik de Jong, de zanger en bedenker van Spinvis, hoorde je allemaal tijden en werkzaamheden opnoemen. Het concert was nog niet begonnen, maar tijdens dat de mensen de zaal in liepen, hoorden we dit alles ver op de achtergrond. Het concert begon om 20:30 uur, en hoe meer het naar die tijd ging, hoe luider die gesprekken gingen klinken.

 

Toen was het 20:30 uur. De tijden werden nog steeds opgenoemd met de daarbij horende werkzaamheden en gebeurtenissen. De zaal was in 1 klap stil en dat bracht meteen een mooie sfeer in de zaal. Toen begon de band te spelen. Werkelijk zeer bijzonder hoe dit begon. Paste precies bij de sfeer die er opeens was.

 

Het verhaal van deze voorstelling ging over de normale dingen in het leven. Over een flat met allerlei soorten mensen. Dat je, als je in een flat woont, je in die flat toch heel veel verschillende mensen hebt wonen, dat een meid gewoon in pyjama rond loopt en zo had Erik wel meer ideeën omtrent zijn flat op 8 hoog. Dat verhaal waar ik mee begon, met die genoemde tijden en werkzaamheden en gebeurtenissen, was wel de rode draad in de gehele voorstelling.

 

Het decor was voorzien van een groot doek. Daarop werden allemaal beelden geprojecteerd. Helaas heb ik dat niet goed kunnen zien, maar het was wel zo groot, dat de gehele breedte van het podium er mee was voorzien. Ik hoorde in de wandelgangen dat die beelden wel indrukwekkend waren en dat het mooi paste bij de sfeer van deze voorstelling.

 

Er kwamen aardig wat nieuw materiaal voorbij. Ook oud werk. Zoals Club Insomnia, Astronaut, Picasso, Hallo maandag, Artis, Tingeltangel hersenpan. Zo speelde hij iets van 19 nummers.

 

Erik vertelde dat Saartje op een hele bijzonder instrument speelde. Op een Chinese viool waar maar 2 snaren op zitten en dat het daardoor ook heel moeilijk is om er goed mee te kunnen spelen. Saartje deed het geweldig. Het klonk erg apart en mooi. Er stonden in totaal 7 mensen op het podium. Erik stelde de bandleden op een hele leuke manier voor. Toen het eigenlijke programma was afgelopen, werden we verrast met het allermooiste nummer van Spinvis. ‘Kom terug’. Hij bedankte ons als publiek dat we gekomen zijn. Dat het eindelijk weer kan. Dat niet alleen de artiesten weer kunnen optreden, maar ook de acteurs, dansers en orkesten kunnen weer helemaal aan de slag, dankzij het publiek wat weer terug komt naar de zalen. Dit bezorgde me heel wat kippenvel. Werkelijk prachtig.

 

Toen was het 22:15 uur en was het helaas alweer afgelopen. Wat een mooie voorstelling. Ik ben er van onder de indruk. Anne vond het ook mooi en dankzij de perfecte begeleiding van de mensen van de Stadsschouwburg, hebben we echt een onvergetelijke avond gehad. Vanaf onze voordeur, tot het terug komen bij ons thuis, was het 1 en al genieten.

Clannad, wie kent ze nou niet. Beetje geheimzinnig en heel bijzonder.
Ik heb er maar 1 album van, en toch ga ik naar hun toe op 4 april. 2021
Hoe goed ze live zijn, geen idee. We gaan het ervaren.

Voor mij wordt dit het eerste concert dat ik van Ilse DeLange bezoek. Ik vind haar best goed, maar nu ze zo dichtbij komt en dan ook nog in mijn meest favoriete concertzaal, wil ik dit zeker niet missen.
Country vind ik ook heel leuk om te horen, dus laat ik me echt verassen deze avond.

Concertverslag: Spinvis - In Werkelijkheid

Locatie: Oosterpoort - Kleine zaal.

Datum: 5 maart 2020.

Geschreven: 8 maart 2020.

 

Afgelopen donderdag waren we bij de voorstelling van Erik de Jong en Saartje van Kampen. Ook wel Spinvis genaamd.

Het is altijd een verrassing waar Spinvis mee komt. Geen enkel concert is gelijk. In dit concert werden bekende liedjes gezongen en gespeeld, maar dan in een ander jasje. Ik wist dat er iets bijzonders stond te gebeuren, en dat is ook helemaal uit gekomen.

 

Het concert begon met ‘Bagagedrager’. Dat is het liedje waarmee Spinvis een aantal jaren geleden doorbrak in de Nederlandse muziekscene. Voordat hij het ging spelen, werd het eerst donker in de zaal. Was het muisstil, kroop Erik achter de drums en begon wat te spelen. Toen hij zelf weer achter de drums verdween, had de computer het ritme overgenomen en zo begon na ongeveer 5 minuten het liedje ‘Bagagedrager’.

 

Na dit liedje kwamen er natuurlijk hele mooie aparte en in een leuk ander jasje de bekende liedjes voorbij. Zo ook mijn meest favoriete liedje ‘Kom terug’. Het arrangement was zo anders, dat ik het pas herkende toen Erik begon te zingen. Uiteraard kreeg ik hierdoor de bekende emotionele kippenvel en ik genoot er enorm van. Hopelijk krijg ik deze versie binnenkort nog een keertje te horen. Het was zo anders dan het origineel, dat ik de versie van donderdag niet meer goed kan herinneren.

 

Zo volgden er meer bekende liedjes, zoals ‘Dageraadplein’, ‘Hallo maandag’, die ik trouwens tien keer mooier vond dan het origineel, het ‘Wat blijft’ was ook gewoon prachtig.

 

Wat ook leuk was, dat Erik in discussie ging met de Cello. Het leek net of de Cello met hem aan het praten was. Heel geinig en zo kwam hij bij het volgende liedje terecht.

 

Na de eigenlijke voorstelling, zoals Erik zelf zei, kon het publiek verzoeknummers aanvragen. Zo kwam onder andere ‘Aan de oevers van de tijd’ nog voorbij. Het concert begon om 20u30 en was exact om 22u30 afgelopen. Geen pauze, en dus 2 uur volop genieten van een echte Spinvis-avond.

 

Het publiek luisterde ook aandachtig. Dus er werd niet gekletst tijdens het beluisteren van de mooie liedjes en na het laatste nummer kreeg de band een stevige ovatie en was het helaas alweer afgelopen.

 

Anne en ik hebben dus een prachtige avond gehad. Dit was voor Anne de eerste keer dat ze de band bezocht en ze heeft er gelukkig ook echt van genoten. Dus de volgende keer Spinvis gaan we er weer met z’n tweetjes naar toe.

Concertverslag: The Nits

Locatie: Stadsschouwburg Groningen - Schouwburgzaal.

Datum: 28 februari 2020.

Geschreven” 29 februari 2020.

 

Anne en ik hadden gisteravond een bijzondere avond in de mooie Stadsschouwburg.

The Nits gaven hun concert. Voor mij was het de elfde keer Nits, en voor Anne haar eerste.

In 1991 zag ik ze voor het laatst. Ook in de Stadsschouwburg en gisteravond begon het precies om 20u15.  Het viel meteen op dat Henk Hofstede, de zanger, nog steeds een hele mooie stem heeft. Hij klinkt iets zwaarder, maar het was absoluut zuiver.

 

Er passeerden nummers uit de jaren 80, maar ik hoorde ook hele nieuwe tracks. Wellicht zijn die ook al wat ouder, maar ik ga wel op zoek naar dit nieuwere werk, want het waren allemaal typische Nits-tracks.

 

Voor de pauze speelden ze voor mij heel veel bekend werk, zoals The Dream, Nescio, Boy in a tree. Vooral The Dream vind ik erg mooi. Nescio had een nieuw arrangement. Uiteraard wel herkenbaar, maar net iets anders. Zowel de zang als het instrumentale gedeelte was vernieuwd.

 

Na de pauze van ongeveer 15 minuten, kwamen er veel nieuwe nummers voorbij. Gelukkig ook wel bekend werk.

 

Het geluid was werkelijk perfect. Het instrumentale van The Nits blijft toch fantastisch. Lekker apart, sfeervol, maar ook wel mysterieus.

 

Het concert werd afgesloten met het nummer ‘In the Dutch mountains’. Wat ik zelf zo gek vond, dat ik verrast was dat ze dit gingen spelen. Nooit aan gedacht. Het was een top afsluiting. Lekker rauw en ook weer op zijn Nits.

 

Om 22u50 was het concert afgelopen. Het was trouwens niet helemaal uitverkocht, maar de zaal zat wel gezellig vol.

Rond 23u15 was onze taxi er wel en we gingen tevreden, met weer heel veel muziek rijker, naar huis.

Concertverslag: Vreemde Kostgangers, Boudewijn de Groot, Henny Vrienten en George Kooymans.

Locatie: Oosterpoort - Grote zaal.

Datum: 22 februari 2020.

Geschreven: 24 februari 2020.

 

Afgelopen zaterdag waren Anne en ik bij het concert van Vreemde Kostgangers. Dit was voor mij de derde keer dat ik ze zag en Anne was er voor het eerst bij.

We zaten op rij 3, stoel 15 en 16. Precies middenin en lekker vooraan. De show begon exact om 20u30 en Boudewijn was de eerste die zong. Uiteraard zeer goed bij stem.

Na het eerste nummer begon de rest van de band ook met de show. Het geluid was ontzettend goed. Niet te hard, en doordat we in het midden zaten, was het ook goed te zien, ook al heb ik minder zicht.

De heren speelden net als de vorige 2 shows met heel veel plezier en maakten ook regelmatig grapjes. Henny praatte de boel bij elkaar en ik horde bekende, maar ook nieuwe tracks. Althans, die ze live vertolkten. Ik heb wel alle twee albums van Vreemde Kostgangers, maar live zijn de heren gewoon een stuk beter.

 

Voor de pauze werden er deze keer ook liedjes gezongen die elk zelf hebben uitgebracht. Zo zong Boudewijn  nog het nummer ‘Wegen’. Deze liveversie was erg gaaf. Heerlijk ritme en zeker het opzoeken waard op YouTube, want ik moet gewoon deze versie nogmaals horen.

 

Na de pauze van 20 minuten, zong Boudewijn een prachtig liedje. Ik ken al zijn werk, maar dit liedje kende ik kennelijk nog niet. Mooi was het in ieder geval.

 

George zong af en toe liedjes in het Engels. Was ook leuk, maar ik merkte wel dat Boudewijn toch de allermooiste stem heeft van de 3.

 

Henny zong 2 of 3 liedjes van Doe Maar en uiteraard was het laatste officiële nummer ‘Is dit alles’. Ik zeg officiële, omdat na het laatste nummer Boudewijn speciale aandacht kreeg van Henny. Henny vertelde dat Boudewijn er mee stopt. Na deze tour stopt Boudewijn met optreden en hij zei er ook nog bij dat Boudewijn de allerbeste troubadour is wat Nederland ooit heeft gekend. Daar was ik uiteraard helemaal mee eens.

 

Toen werd het echt helemaal prachtig. ‘Avond’ werd door Boudewijn gezongen.

We zaten op rij 3 en Boudewijn stond precies voor ons dat prachtige lied te zingen. Anne en ik waren er zeer emotioneel onder. Het is ons lied en we kropen ook wat meer naar elkaar en genoten van Boudewijn zijn warme en zuivere stem.

 

Het leek er op dat we in een cocon zaten. Alleen met ons tweetjes, met Boudewijn als speciale gast. Wat was dit moment ontzettend mooi. Ik wou wel mee zingen, ik ken de tekst immers helemaal uit mijn hoofd, maar ik heb het niet gedaan, want ik wilde voor 100% van Boudewijn kunnen genieten.

 

Na ‘Avond’ kreeg Boudewijn een ovatie die wel even duurde. Ontzettend jammer dat hij er mee stopt, maar ik begrijp hem wel en ik respecteer zijn keuze. Gelukkig heb ik al zijn albums en kan ik nog heel lang van hem genieten.

 

Na de show waren we allebei zeer onder de indruk van het laatste nummer. We raakten er niet over uitgepraat en toen we eenmaal thuis waren, en aan een wijntje zaten, voelden we ons weer net als tijdens onze trouwdag. Ja. ‘Avond’ is echt ons lied.

 

Het concert was uiteraard helemaal af. Leuke nummers, goed gezongen, de interactie tussen de drie heren waren erg leuk en ook vind ik het jammer dat Vreemde Kostgangers niet meer in deze setting gaan touren.

 

In ieder geval hebben we er weer een hele unieke avond er op zitten.

Ik heb Asgeir op 14 oktober 2017 al eerder live mogen bewonderen, toen in de grote zaal van De Oosterpoort. Nu komt de IJslandse zanger naar de Stadsschouwburg en ik denk dat zulke muziek perfect past in zo'n prachtige omgeving.

Je kunt Asgeir een klein beetje vergelijken met Antony & The Johnsons, maar uiteraard wel op zijn eigen manier.

Hij zingt zowel in zijn eigen taal, als Engelstalig.

De albums die ik van heb zijn wonderschoon en daarom ben ik benieuwd naar zijn nieuwe album, Bury The Moon, die Asgeir 19 februari laat horen tijdens zijn concert.

Concert: Night Fever - The very best of the Bee Gees.

Locatie: MartiniPlaza Theater Groningen.

Datum: 25 januari 2020.

Geschreven: 27 januari 2020.

 

Afgelopen zaterdag was ik samen met Hartmut en Freya naar de Bee Gees Tribute Band. We spraken af om elkaar te treffen in de grote entree van de MartiniPlaza.

Rond 19u50 zaten we in de zaal en exact om 20u00 ging het licht in de zaal uit en begon de show.

 

Het klonk meteen erg bekend. Het geluid was perfect en de band speelde echt op de wijze van de echte Bee Gees. Er stonden 8 bandleden op het podium en het klonk meteen lekker. De muziek was goed ingestudeerd, want buiten de zang, was de rest van de band ook lekker op dreef.

 

De zangers zongen erg zuiver. Één van de bandleden had last van zijn rug en daarom zat hij als enige op een barkruk, maar zijn zang was er absoluut niet minder om.

 

Jive Talking, To love somebody, Words, How deep is yor love en nog heel veel andere bekende nummers passeerden de revue. Ook nummers uit eind van de jaren 50 van de vorige eeuw. Hele andere muziek. Een beetje Rock&Roll. Dat vond ik wel zeer verrassend. Vooral bij de up-tempo nummers begon het publiek te staan en mee te swingen met de muziek. Ook nummers van de film Saturday Night Fever en Grease kwamen voorbij. Je kon ook wel merken dat ze heel veel wisten over Robin, Barry en Maurice Gibb.

 

Na de pauze kwam er ook nog een zangeres op het podium. Die zong muziek wat ooit door Barbara Streisand werd gezongen, maar die door de echte leden van de Bee Gees zijn geschreven. Zij was erg goed bij stem en ze zong werkelijk haar longen uit haar lijf en ze bleef zuiver zingen.

 

Het één na laatste nummer was ‘You win again’. Dat klonk werkelijk geweldig en die gekke drummer gaf me op het eind van dit nummer me toch een drumsolo waar Phil Collins alleen maar van kan gaan dromen. Werkelijk fantastisch. Na dit nummer bedankte 1 van de zangers Robin, Barry en Maurice voor hun rijke nalatenschap voor wat betreft hun muziek.

 

Wat ook leuk was, dat één van de zangers in het Nederlands een nieuwe tour aankondigde. Er komt van oktober tot april een akoestische show. Wanneer ze dan in Nederland zijn, maakte hij niet bekend, maar op hun site kon je dat wel binnenkort lezen en daarvan dan ook de kaartjes bestellen.

 

De sfeer in de band was ook erg leuk. Daardoor maakte het concert ook de goeie sfeer in de rest van de zaal.

 

Na de show gingen we vrij snel naar de garderobe, want het publiek juichte nog, maar wij gingen dus alvast de zaal uit om de meute voor te zijn. De muziek was in ieder geval afgelopen en zo kon ik bijvoorbeeld mijn taxi bestellen en die kwam 20 minuten later en was ik rond 23u45 weer bij mijn lieve Anne. Zij was namelijk niet mee deze keer.

 

Ik ben in ieder geval heel tevreden na deze avond. Of ik er nog een keer naar toe ga weet ik nog niet, maar die akoestische sessie lijkt me eigenlijk wel wat. Ach, Ik zie nog wel.