Wat kan een dag toch prachtig verlopen. Anne en ik zijn sinds tijden weer eens samen op pad geweest. Ok. Naar het UMCG, maar toch, we waren samen op pad. Voor Anne was het de eerste keer dat ze naar buiten ging na de val van de trap.
Anne moest naar de KNO afdeling. De reguliere controle omtrent haar keel was dit keer aan de beurt. De taxi was op tijd en eenmaal bij de balie van de KNO hoorden we dat Anne een maandje te vroeg was. Ze zou 18 maart pas aan de beurt zijn. Anne vertelde dat ze eigenlijk vorige week vrijdag voor de controle zou komen en dat haar mondeling was verteld dat ze vandaag welkom was. Echter kreeg Anne maandag of zo nog een brief, maar omdat Anne de datum al wist, hebben we verder niet naar de inhoud van de brief gekeken.
Gelukkig konden we wel terecht. Anne haar specialist zou er niet zijn, maar eenmaal opgeroepen was het wel de specialist die we graag wilden hebben. De specialist die Anne ook vanaf het begin van het bestralingstraject in 2018 begeleidde en onderzocht. Dus perfect geregeld zo.
De specialist was super blij. De keel van Anne zag er prachtig uit. De keel is zo mooi geheeld dat het amper te zien is dat er 35 bestralingen op zijn afgevuurd in 6 weken tijd. Dat zou best door de protonenbestralingen kunnen zijn. Ook Anne haar tong, waar ze eind 2019 en begin 2020 zo enorm veel pijn aan had, is geheel genezen. De lidteken is zelfs helemaal verdwenen. Dit is natuurlijk prachtig nieuws. We waren opgelucht omtrent haar keel, maar dat zelfs haar tong weer helemaal genezen is, was ongelofelijk mooi nieuws.
We hadden de taxi om 12u30 terug besteld. We waren om 12u20 klaar, dus hoefden we ook niet lang te wachten voordat we naar huis konden.
Om 15u00 moest Anne naar de fysiotherapeut in Leek. Dit was ook een geslaagde sessie. Ellen, de fysiotherapeute, was verbaasd over Anne haar hoofdwond. Dat ze er zo goed van afgekomen is. Anne vertelde me later dat Ellen mijn actie kon waarderen dat ik haar in de paniek van 2 weken geleden haar had gebeld om de afspraak die ze toen met Anne had, afzegde. Dit vond ik natuurlijk wel leuk dat ze dat zei, maar vond het een logische handeling. Ik zat op dat moment van bellen toch in de wachtkamer van de huisarts om mijn aandacht af te leiden op dat moment.
Maar Anne ging weer met een tevreden gevoel weer naar huis. Ik was blij dat ze er weer was. Voor het eerst weer alleen, zonder mij, op pad, terwijl ze nog moet uitkijken dat ze haar kwetsbare hoofd niet ergens aan stoot.
Maar jullie kennen Anne natuurlijk wel. Die laat zich niet wegjagen en gaat er gewoon voor. Ze is stoer, sterk en ze laat zich goed begeleiden door de dienstdoende taxichauffeur.
Het was voor ons allebei eigenlijk wel een indrukwekkende dag. Vanmorgen naar het ziekenhuis, waar ik goed uitkeek dat er geen borden op hoofdhoogte hingen, terwijl ik het amper zelf kan waarnemen, en vanmiddag Anne alleen naar de fysiotherapeut. Het is allemaal gelukt en eenmaal samen op de terugreis vanuit het UMCG, waren we toch weer blij dat we naar huis konden.
Ik heb in ieder geval mijn lief weer veilig thuis gebracht.
Bonne nuit!
Dagafsluiting: Phill Collins - Take me home.
Laatst vernieuwd: 18 Feb 2021 om 22:34
Ik heb inmiddels al honderden blogs geschreven en (bijna) dagelijks komt er weer een nieuwe bij.
Daarom heb ik een handig mini-menu laten maken zodat jullie eenvoudig per categorie mijn blogs kunnen lezen.
Veel plezier!