Blog

Vanmorgen schreef ik het artikel over dat de vereenzaming op de loer ligt. Daar kreeg ik zowel positieve als negatieve reacties op. Dat mag uiteraard altijd. Zo ik het op schrijf, zo voel ik het nu eenmaal.

 

Toch zijn er mensen die dan denken dat we ons niet moeten inbeelden dat we de enige zijn die dit overkomt. Tuurlijk, dat snap ik maar al te goed. Alleen vergeet alsjeblieft niet dat we afhankelijk zijn van derden. Ik kan niet op de fiets springen, achter het stuur gaan zitten van een auto, de brommer pakken en een scootmobiel zit helemaal niet in mijn gedachte, puur omdat het ook een vervoermiddel is waarbij je je ogen nodig hebt.

 

Dus ik ben afhankelijk van een bus, trein en de WMO-taxi. Ook in de toekomst.

 

Veel mensen die op mijn bericht kritisch hebben gereageerd, gaan er kennelijk vanuit dat er maar overal Openbaar Vervoer is. Ja, in het westen van ons land misschien, maar hier in het mooie en wijdse noorden ligt dat toch echt wel heel anders.

 

Op sommige plekken waar mijn familie en vrienden wonen, komt niet eens een bus of trein. Dus kan ik er alleen maar per WMO-taxi komen. Lopen zou ook een optie kunnen zijn natuurlijk, maar dat gaat me ook niet altijd lukken, puur doordat de dichtstbijzijnde vrienden 18km van ons huis wonen, dus zo’n 4 uur lopen.

 

Anne is nagenoeg blind. Ook zij zit met dit zelfde probleem. Alleen voor haar is het nog lastiger, daar ze minder per OV alleen kan reizen. Laat staan in deze tijd en in de toekomst.

 

Dus Anne en ik hebben dankzij deze Coronatijd een gigantisch probleem. We kunnen niet per WMO-taxi naar bijvoorbeeld Veenhuizen, waar één van onze beste vrienden wonen. Per bus, trein en daarna per bus kan ook wel, alleen dan ben je ruim anderhalf uur onderweg en moet je daarna nog ruim 20 minuten lopen om bij hun huis te kunnen komen. Met de WMO-taxi ben je er binnen 20 minuten. Het is maar 18km, maar de reis duurt net zolang als naar Utrecht bijvoorbeeld.

 

Dus ga nu niet zeggen dat we op dit moment gewoon weg kunnen. Het gaat ons er om dat we ook in de toekomst niet gemakkelijk op pad kunnen gaan samen. Voor deze Coronatijd redde we ons prima. Ik begeleidde Anne binnen het OV, ook op station Groningen ging dat perfect, maar nu de regels zodanig zijn opgesteld dat je per OV alleen maar  mag reizen als het echt noodzakelijk is, komen we niet verder dan onze achtertuin of een beetje bij ons in de buurt.

 

Ik wil in ieder geval de mensen bedanken die wel ons begrijpen en goeie reacties hebben gestuurd. Wij komen er heus wel ooit eens uit hoe we weer gezellig naar onze familie en vrienden kunnen gaan. Dat stimuleert ons om een praktische oplossing te gaan zoeken.

 

We houden vol. We blijven positief. We zijn met ons tweetjes nog hartstikke gelukkig met elkaar en wat ons echt geruststelt, dat onze familie en meest beste vrienden ons begrijpen dat we voorlopig niet naar hun toe kunnen komen.

 

We missen jullie allemaal lieve familie en vrienden. Maar we komen binnenkort langs, alleen wat het woord ‘binnenkort’ in deze situatie betekent, weet ik nog even niet.

 

In ieder geval heb ik een prachtige muzikale dagafsluiting voor jullie klaar staan.

 

Het allernieuwste nummer van Danny Vera.

 

Bonne nuit!

 

Dagafsluiting: Danny Vera - Hold on to let go.

Laatst vernieuwd: 08 May 2020 om 21:42