Blog

Mijn laatste blog is alweer lang geleden. Ik ga maar proberen om wat te gaan schrijven. Dit klinkt misschien wat raar, want ik vind het leuk om iets op mijn Blog te vertellen, maar de laatste tijd is het zo druk, dat mijn energie gewoon af en toe weg is.

 

Op 2 november zou ik naar Level 42. De kaartjes had ik al een jaar in huis, maar op de dag van het concert werd ik ziek. Ik voelde me totaal niet lekker en mijn neus liep steeds maar weg. Ik ben uiteindelijk niet naar het concert gegaan. Daar baalde ik van, want dit zou dan de 14e keer worden dat ik Mark King en Mike Lindup en hun vriendjes zou bezoeken. Een dagje later ging het wel weer wat beter. Kennelijk mocht ik gewoon niet naar het concert of zo.

 

Buiten dit concert, hebben we het heel druk. Ook worden afspraken zomaar af gezegd, terwijl we die afspraken ook echt wel nodig hebben. Sterker nog, het is elke zondag spannend of de week die erop volgt, wel zo gaat als dat we hebben gepland. Meestal toosten we zondagavond op de komende week, maar dit doen we maar niet meer, want dan kun je er vanuit gaan, dat het een rommelige week wordt.

 

Het begint meestal al op de maandag. Dan klim ik maar weer in de telefoon om wat te regelen, zodat de afspraak die we op die dag hebben, op een andere dag alsnog kan doorgaan. Alleen dit vergt voor ons wel weer veel geschuif. Daar worden we allebei nogal moedeloos van. Kennelijk begrijpen sommige instanties niet dat we een volle agenda hebben. Als er iets wordt afgezegd, vergt het zowat een halve dag om het op een andere dag alsnog de hulp te ontvangen die we zo nodig hebben.

 

Ik merk dat ik de laatste weken heel veel moet regelen. Bellen, mailen, overleggen en daarom ben ik blij dat ik eind dit jaar mijn vrijwilligerswerk achter me laat. Vrijdag aanstaande heb ik, hoop ik, de laatste lange dag voor het Platform Toegankelijk Westerkwartier. Dan hebben we onze gezamenlijke bijeenkomst. Niet eens om te vergaderen, maar om onder andere een rondleiding te hebben bij de nieuwe locatie van Novatec. Die rondleiding lijkt me wel leuk, maar die duurt ruim 2 uur. Ik vind het ook belangrijk om tijdens deze gezamenlijke bijeenkomst elkaar bij te praten over elkaars werkwijze, alleen daar is totaal geen ruimte voor. In mei hadden we ook zo’n gezamenlijke bijeenkomst, dat was wel een vergadering, maar toen werd mijn mondje nogal gesnoerd, want dat ging over een onderwerp wat met Ongehinderd had te maken. Kennelijk mag je daar geen kritiek op hebben. Nou ja, In januari ben ik er gelukkig van af.

 

Zo zijn er wel meer dingen gaande. Het lijkt er op dat mensen, lees instellingen, alleen maar aan hun zelf denken. Wordt er wat gevraagd, wordt er van alles beloofd, maar echt meewerken, ho maar.

 

Gelukkig zijn er ook wel leuke dingen gaande. Anne en ik gaan nog steeds regelmatig borrelen of dineren in De Dorpskamer, gaan we nog elke week sporten in Noordhorn, bezoeken we regelmatig goeie vrienden of ze komen gezellig bij ons, dus vermaken we ons prima.

 

Alleen als ik even puur naar mezelf kijk, merk ik dat ik door allerlei gedoe, moe ben en dat ik daardoor zelfs overdag een 2-tal uurtjes ga liggen om mij zelf even de rust te gunnen.

 

Morgen is het donderdag. Dit is voor mij de leukste vaste dag. Dan kruip ik mijn eigen wereldje weer in. Dan ga ik weer een aflevering van mijn Oor voor Omgeving in elkaar zetten. Dit is voor mij pure ontspanning en het is ook mijn mooiste hobby. Lekker kletsen over muziek en zo kun je elke zondagmiddag tussen 12.00 en 13.00 uur weer genieten van mijn muziekkeuzes. Morgen sta ik om 8.30 uur op. Kruip ik om 10.00 uur achter mijn Rode en rond 12.30 uur heb ik even pauze en rond 15.00 uur ben ik dan klaar met het alles. Dan even de gehele aflevering terugluisteren en als alles is goed bevonden, ben ik helemaal weer blij.

 

Zo. Nu weet je wat er allemaal in mijn koppie rond gaat. Het valt de laatste weken allemaal wat tegen, maar gelukkig heb ik nog veel lichtpuntjes waar ik weer van opknap.

 

Ik hoop dat het vanaf nu weer allemaal gaat zoals we hebben gepland. Geen afzeggingen meer, anders moet ik toch eens wat anders regelen. Ik ben altijd al positief ingesteld, dus ga ik er maar gewoon vanuit dat we weer een normale periode tegemoet kunnen zien.

 

Mijn dagafsluiting, jaja, daar is het eindelijk weer, is er eentje van Prince. Een plaat uit 2015. Het is echt een plaat dat precies in mijn smaak valt. Misschien is het ook wel passend in mijn verhaal hierboven.

 

Bonne nuit!

 

Dagafsluiting: Prince - X’s Face.

Laatst vernieuwd: 12 Nov 2025 om 21:37