Blog

Het was vandaag Ebel-dag. We namen vandaag afscheid van mijn allerbeste en liefste vriend Ebel. Zoals je zaterdag hebt kunnen lezen, overleed hij zaterdagochtend.

 

De hele week stond in het teken van Ebel. Ik ben er nog steeds kapot van. Maar goed, het leven gaat door en vandaag hebben we een hele bijzondere dag achter de rug.

 

Dinsdagavond gingen Anne en ik naar de condoleance-avond in Assen. Rieneke reed ons er naar toe en dat was heel fijn, want zo konden we IJmtje, Ron en Hesra in een wat kleinere sessie te spreken krijgen. Anne en ik hebben ook even bij Ebel gestaan. Hesra ging met ons mee en ze vertelde op een goeie manier hoe Ebel er bij lag. Wij konden dit natuurlijk niet zelf zien. Op het moment dat ik de kist aanraakte, voelde ik opeens of Ebel zijn arm om mij heen deed.. Dit was een heel fijn gevoel, maar ik schrok wel een klein beetje. Dat je zo iets kan voelen is toch heel bijzonder.

 

Vandaag kwamen Una en Devon naar ons toe. Zij brachten ons naar de plechtigheid van vandaag. Una en Devon kennen Ebel ook heel goed. Ze waren afgelopen vrijdag ook nog bij Ebel in het Martini-ziekenhuis. Una en Devon waren er vanmorgen rond 11.30 uur wel en we gingen rond 12.15 uur naar de Boskamp in Assen.

 

Bij aankomst eerst het boek getekend. Daarna naar de zaal gelopen om te verzamelen. De eerste die we tegen kwamen was Ella, een goeie vriendin van Ebel. Dit was een mooi weerzien en ik heb haar ook geknuffeld, want Ella ken ik ook al heel lang. Con kwam ook nog even bij ons buurten en wat later konden we dan naar binnen voor de ceremonie.

 

De ceremonie was echt op zijn Ebel’s. Mooie bluegrass-muziek en Gertjan en Wout hadden werkelijk 2 hele mooie speeches. Gertjan, oud-directeur van Gevangenis Veenhuizen en goeie vriend van Ebel, vertelde veel over de vakanties in Oostenrijk en Wout had het veel over zijn werk als gevangenisbewaarder. Ebel en Wout waren directe collega’s. Leuke verhalen werden verteld en ook over Country Compleet, het radioprogramma wat Ebel en Wout samen hebben gepresenteerd bij RTV Zulthe elke woensdagavond. Wout hield het niet droog bij de laatste paar zinnen van zijn speech. Logisch natuurlijk, want die 2 stoere kerels kennen elkaar al meer dan 40 jaar.

 

Eenmaal de ceremonie voorbij, sprak ik ook nog even met Wout. Hem uiteraard gecondoleerd en dat hij een mooie speech had laten horen en dat ik hem complimenteerde over de prestatie van gisteravond tijdens zijn radiopresentatie. Na dit alles gingen we naar Veenhuizen. Het dorp waar Ebel en IJmtje samen met zoon Ron 40 jaar hebben gewoond. We gingen borrelen bij Hotel Bitter en Zoet. Dit was goed en mooi. Ik heb gelukkig nog met IJmtje, ROn en Hesra kunnen praten. Eenmaal een plekje gevonden, kwam Jos nog even langs. Daar heb ik nog even kort mee gepraat en daarna kwam Johannes, de vader van Jos en neef van Ebel, maar ook een hartsvriend. Hoe Johannes het voor elkaar kreeg weet ik niet, maar eindelijk begon ik eens te huilen. Ik ben de gehele week al emotioneel, ik vind het vreselijk Ebel te moeten missen, maar die ene huilbui kwam maar niet. Johannes en ik waren zo aan het vertellen, dat ik dus opeens brak. Dit luchtte wel op. Ik werd meteen getroost door mijn lieve Anne en Johannes en ik spraken af dat we elkaar toch op korte termijn moeten gaan zien.

 

Wat later kwam Hesra ook bij ons zitten. Dit was ook fijn. Ik vind het heel sterk van haar dat ze dit allemaal zo goed op pakt. Ze is vriendin van Ron en met dit verlies van zijn vader en dan zo iedereen aanspreken vind ik erg mooi en sterk.

 

Tijdens deze borrel kon je allerlei hapjes nuttigen. Ik nam 2 rode wijntjes en wat rookvlees, maar er lag van alles, zoals verschillende soorten kaas, aardappeltjes en nog heel veel lekkere dingen. Na een tijd namen we afscheid van IJmtje, Ron en Hesra en gingen samen met Una en Devon naar Piepers en Paupers in Veenhuizen om daar een heerlijk frietje met een super lekkere gehaktbal te gaan eten. Bij het afrekenen hebben we nog 4 MaallustB Bokbier meegenomen, want Piepers en Paupers zit bij Maallust en Kaaslust. Daarna naar ons huis gereden. Afscheid genomen van onze 2 kanjers, Una en Devon en uiteraard hun tweetjes bedankt voor al hun hulp en ik vond het ook wel logisch dat ze erbij waren, want wat ik al eerder zei, Ebel heeft ze ook heel goed gekend.

 

Eenmaal met ons tweetjes, zijn we even een uurtje gaan liggen. Moe van zo’n emotionele dag.

 

Het is goed dat het allemaal zo gegaan is. Ebel is en blijft mijn maatje in mijn hart. Alleen hebben we hem nu wel voor altijd vaarwel gezegd.

 

Mijn dagafsluiting is iets bijzonders. Ik luisterde gisteravond naar Country Compleet. Daar stond Wout stil bij het overlijden van Ebel. Ik heb diep respect voor Wout dat hij dit zo kon presenteren met al zijn emoties. Hij draaide als 2e plaat Jim Reeves met Adios Amigo. Ik schreef net al dat ik vanmiddag echt even de tranen liet gaan tijdens het gesprek met Johannes, maar gisteren tijdens Adios Amigo had ik het ook even moeilijk, toen kwamen de tranen net niet. Wel raar, want het is een plaat die diep in mijn ziel raakte.

 

Bonne nuit!

 

Dagafsluiting: Jim Reeves - Adios Amigo.

Laatst vernieuwd: 08 Dec 2023 om 00:39