Nu ik 55 ben, nog niet oud vind ik zelf, want ik voel me nog vrij jong, merk ik wel dat de wereld er in bijvoorbeeld 1983 er heel anders uit zag dan nu.
Toen had je nog geen mobiele telefoons, woonde ik nog thuis bij mijn ouders, was ik de wereld aan het ontdekken, leerde ik in dat jaar mijn eerste vriendin kennen, leerde ik elke week weer nieuwe pasjes tijdens de danslessen en kocht ik heel veel 12 inches, LP’s en nam ik veel muziek op, op die cassettebandjes.
Ik was in die tijd nog vrij verlegen, maar door de vrienden die ik steeds meer leerde kennen, verdween dat steeds meer in de achtergrond.
In de huidige tijd heeft iedereen wel een smartphone of tenminste een mobieltje. Is de wereld die in 1983 je eigen omgeving was, dat het nu allemaal gericht is op de gehele wereld. Je kunt, als je bijvoorbeeld in de trein zit, lezen hoe de wereld zich vermaakt met allerlei gebeurtenissen. De kranten van tegenwoordig hebben het zwaar. Iedereen krijgt nieuws in een handomdraai en hoef je niet te wachten op de volgende ochtend voor nieuws, vanwege dan pas de krant op je deurmat belandt.
In ieder geval probeer ik de huidige wereld te begrijpen zoals ze nu draait. Maar af en toe begrijp ik bepaalde verhalen niet, of begrijp ik bepaalde nieuwe talen niet meer. De wereld is veel grover geworden in het taalgebruik en daar probeer ik wel wat afstand van te nemen.
Zo kom ik op mijn dagafsluiting van vanavond. Dit liedje komt uit 1983. De titel is de titeltrack van het album waar ik zelfs nog het ontwerp van de hoes uit mijn hoofd ken.
Goedenacht en morgen staan we op in een vredelievende wereld!
Dagafsluiting: Matthew Wilder - I don’t speak the language.
Laatst vernieuwd: 14 Nov 2020 om 21:56
Ik heb inmiddels al honderden blogs geschreven en (bijna) dagelijks komt er weer een nieuwe bij.
Daarom heb ik een handig mini-menu laten maken zodat jullie eenvoudig per categorie mijn blogs kunnen lezen.
Veel plezier!