wat beleef ik momenteel een rare en gekke tijd. Ik ben geen mannetje dat depressiviteit kent. Ik ben altijd al positief ingesteld. Dit is natuurlijk nog steeds het geval.
De afgelopen week besef ik me pas goed wat een dip kan zijn. Ik heb me afgelopen woensdagavond mijn lidmaatschap van de Oogvereniging beëindigd. Dit was voor mij een emotionele beslissing. Ik heb exact 13 jaar bij de Oogvereniging mijn steentje bij gedragen. Eerst 2 jaar voor de NVBS en sinds 2013 is het overgegaan naar de Oogvereniging.
In oktober 2010 werd ik dus lid en in oktober 2023 ben ik weer lid af. Ja, toeval? Misschien wel, maar in die 13 jaar heb ik heel wat vergaderingen, acties, gesprekken, onderhandelingen, projecten en als laatste het Oogcafé Westerkwartier opgericht. Dit allemaal voor de mooiste vereniging van Nederland, zoals ik dit altijd zei.
Dat laatste is niet meer het geval. Zo mooi is de Oogvereniging niet meer. Zoals je weet schreef ik in juli het landelijk bureau al dat ik was gestopt als kernteamlid van Groningen, ook dat ik niet meer bij de vergaderingen over de Dag Van De Witte Stok mee zou doen. Tot op de dag van vandaag heb ik hierover nog geen reactie mogen ontvangen. Het enige wat ik wel krijg van het landelijk bureau, dat er weer een vergadering aan zit te komen, om de Dag Van De Witte Stok te gaan evalueren met daaraan een agenda. Dit mailtje kreeg ik vanmiddag binnen en ik werd hierdoor erg boos. Ik heb niet op dat domme mailtje gereageerd, ze zullen het ondertussen toch wel gemerkt hebben wat er hier gaande is. Ze bekijken het maar lekker aan de Churchilllaan 11 in Utrecht. Stelletje, ja, wat voor woord zal ik hiervoor uitkiezen. Ach, laat ook maar.
Ik ga vanaf alle mails die ik van het landelijk bureau binnen krijg, gewoon als spam aanmelden, want er zit vast niks meer nuttigs tussen. Lang leven mijn eigen mailserver. Ik word ondertussen ook erg moe van die nieuwsbrieven. Ik heb me daarvoor wel afgemeld, maar ook hiervan krijg ik nog steeds de nieuwsbrieven binnen. Dus, gewoon verwijderen die zooi.
Na het opzeggen van mijn lidmaatschap, heb ik dit ook doorgegeven aan het kernteam Groningen. Ik kreeg een reactie, waarvan ik nog een vervolgreactie kan verwachten. Dit ging namelijk ook over het Oogcafé Westerkwartier die ik heb opgericht.
Afgelopen woensdag was er weer een super geslaagd Oogcafé. Er waren dit keer 14 deelnemers aanwezig. Die zijn nu ook op de hoogte van mijn vertrek. Wat ik erg lief vond, dat iedereen me wil houden als organisator van dit Oogcafé. Ze willen zelfs actie voeren om me te behouden. Ik ben vanaf 2024 geen lid meer, dus of ik nog het Oogcafé kan gaan organiseren, hangt van het kernteam Groningen af. Daar word ik binnenkort over ingelicht.
Als het niet meer via de Oogvereniging georganiseerd kan worden, gaan we als groep bekijken hoe we het toch voort kunnen gaan zetten. Dit is natuurlijk mooi nieuws. De groep begrijpt mijn beweegredenen en dus hoop ik in januari met een desnoods nieuw Oogcafé Westerkwartier, dan wel onder een andere naam, het alles te gaan beginnen.
Zo merk ik echt wel dat het Oogcafé een hechte groep is geworden. Dit wist ik al wel, maar zeker na woensdag is dit dubbel en dwars bewezen. Echt heel mooi.
Het is dus een gekke tijd. Van een mannetje dat 13 jaar geleden net met slechtziendheid te maken kreeg en lid wordt van een vereniging die hiervoor speciaal in het leven is geroepen, tot een bijna blind kereltje dat dezelfde vereniging op een nogal emotionele manier heeft verlaten. Maar 1 ding is zeker, ik deed het wel op mijn eigen manier.
Bonne nuit!
Dagafsluiting: Frank Sinatra - My Way.
Laatst vernieuwd: 27 Oct 2023 om 22:26
Ik heb inmiddels al honderden blogs geschreven en (bijna) dagelijks komt er weer een nieuwe bij.
Daarom heb ik een handig mini-menu laten maken zodat jullie eenvoudig per categorie mijn blogs kunnen lezen.
Veel plezier!