Oog voor Omgeving

Het begon allemaal met een simpele vraag

Mei 2007. Dokkum. Ziekenhuis. Oogscherpte meting. Daar begon het alles mee. Ik ging naar het ziekenhuis van Dokkum naar de oogarts, puur om de korte wachtlijst. In anderhalve week na mijn belletje kon ik daar al terecht.

 

Ik wou er snel naar toe, vanwege ik steeds meer moeite had om goed in het donker auto te rijden. Ik zag er als een blok tegenop om naar de oogarts te gaan, want dat heb ik nooit prettig gevonden. Eenmaal bij de oogarts, kwam de arts er achter dat mijn oogzenuw wat bleker leek dan normaal. De oogzenuw moet roze van kleur zijn en die van mij was toen iets bleker. Ik werd daarom ook naar het UMCG doorgestuurd en toen begon het allemaal te draaien.

 

Anderhalve week later kon ik ook al bij het UMCG terecht en daar werd ik bijna letterlijk van buiten naar binnen en terug onderzocht. Heel veel kijkwerk. Meerdere keren een ERG en EOg onderzoek gehad en ook nog een MRI van binnen bekeken en uiteraard een CT-scan en nog een aantal onderzoekjes die ik me niet meer precies weet te herinneren. Uiteraard is er ook naar mijn gezichtsveld gekeken, maar niks mocht helpen om de oorzaak van mijn oogzenuwaandoening te achterhalen.

 

Eind 2016 kreeg ik een heel bijzonder extra onderzoek. Dit was bij de Klinische Genetica in het UMCG. Dr. Verheij was mijn behandelend arts en zij was erg prettig en geestig. Ik kon het goed met haar vinden. Ze begreep precies waar ik mee zat. Er zou gekeken worden naar mijn DNA en naar mijn bottenstructuur. Voordat ik naar dit onderzoek kon gaan, moest ik zelf eerst uitzoeken hoe mijn voorouders hebben geleefd. Hoe ze zijn overleden, of er ook in de (verre) familiebanden bepaalde ziektes naar voren waren gekomen. Dit alles heb ik overgedragen aan het UMCG en zo kwam ik dus bij de Klinische Genetica terecht.

 

Verheij onderzocht niet mijn ogen, maar puur mijn bouw. Ik heb een lichte scoliose, zijn mijn handen net iets anders dan normaal, heb ik bij wijze van spreke hele kleine zwemvliesjes tussen mijn vingers, mijn handpalmen wijken net iets af, is mijn nek wat kort, is mijn hoofd ten opzichte van mijn lijf aan de grote kant en staan mijn ogen net iets verder uit elkaar dan normaal. Jaja, ik ben vrij uniek zeg maar. Hahaha.

 

Na dit uitgebreide onderzoek kon ik weer gaan. Ik kreeg de mededeling dat ik een half jaar later weer terug kon komen om over de uitslag van dit onderzoek te gaan hebben. De vrees was namelijk of mijn oogzenuw ook bekneld zou kunnen raken door botweefsel. Ook mijn gehoorzenuw zou dan later problemen kunnen geven. Dit was toch wel even schrikken.

 

Een half jaar later, 3 juni 2017, kon ik weer bij dr. Verheij komen. Ze kon me meteen melden dat mijn botten geen enkele zenuw raken. Dus geen paniek gelukkig.

 

Een heel verhaal, maar nu 6 jaar na het laatste gesprek met Verheij, kreeg ik haar vandaag aan de telefoon. Dit was natuurlijk verrassend. Ze kon me vertellen dat ze de oorzaak van mijn oogzenuwaandoening hebben gevonden. De onderzoekresultaten zijn in 2017 ook naar het Radboud ziekenhuis te Nijmegen gestuurd en Verheij kreeg hiervan dus deze week bericht uit Nijmegen dat de oorzaak is gevonden.

 

Ik was vanmiddag compleet verbaasd. Hoe is het mogelijk. Na 16 jaar geklooi in het ziekenhuis, nu opeens dit telefoontje. Verheij wil de uitslag van dit onderzoek graag aan mij vertellen, maar dan via een fysiek gesprek. Donderdag 26 januari om 14:00 uur krijg ik het alles te horen.

 

Prachtig nieuws natuurlijk. Nog niet wetende wat ze te vertellen heeft, maar goed, dat maakt het wel wat spannend.

 

Eenmaal weer de telefoon neergelegd, heb ik het alles aan Anne verteld. Zij werd er emotioneel van, ook niet zo gek natuurlijk, maar zij was en is net zo verbaasd als ik. We waren even van slag. Zo bijzonder en na al die jaren krijg ik over anderhalve week eindelijk het hele verhaal te horen.

 

Mijn dagafsluiting heeft niet direct met dit verhaal te maken, maar het begon wel met een hele simpele vraag in het ziekenhuis van Dokkum in 2007 en hopelijk krijg ik daar een mooi antwoord voor terug volgende week donderdag.

 

Bonne nuit!

 

Dagafsluiting: Elvis Presley - Such an easy question.

Laatst vernieuwd: 17 Jan 2023 om 21:27

Ik heb inmiddels al honderden blogs geschreven en (bijna) dagelijks komt er weer een nieuwe bij.

Daarom heb ik een handig mini-menu laten maken zodat jullie eenvoudig per categorie mijn blogs kunnen lezen.

Veel plezier!