Oog voor Omgeving

Een verhaal met een geschiedenis

Het dorp Tolbert bestaat al sinds het jaar 982. Ja. Dat is al een tijdje. Zelf woon ik er sinds 2000 en het bevalt me uitermate goed.

 

We waren vanavond, zoals elke week, weer in de Postwagen. Dit bestaat al sinds 1748. Vroeger was het een verzamelpunt van postkoetsen. Hier werd de post gesorteerd en verder de provincie ingereden per paard en wagen om de post bij het juiste adres af te leveren. Nu is het een restaurant. In 2012 of zo ging het verloren door een brand, maar het is na de herbouw, erg mooi geworden.

 

We hebben vanavond daar geborreld. Bitterballetjes, met elk een heerlijk wijntje. Ze kennen ons goed, en omdat we vandaag 1 jaar en bijna 1 week getrouwd zijn, kregen we elk een gratis wijntje. Dat is natuurlijk erg attent en goeie klantvriendelijkheid.

 

Daarom vind ik het leuk om iets te bedenken voor de dagafsluiting. Het is misschien wat ver gezocht, maar ik vind het wel passen na deze geslaagde avond.

 

Even een introductie. Door de Coronacrisis ben ik sinds 10 maart niet meer per OV onderweg geweest. Laat staan met de trein. In het begin van de relatie met Anne, ben ik gigantisch veel met de trein onderweg geweest. Ik woonde bij wijze van spreken in een trein. Nu heb ik denk ik dit jaar niet in een trein gezeten. Puur omdat ik het OV nog te eng vind om er mee te reizen in deze crisis.

 

Nu naar de dagafsluiting. De post werd vroeger per koets vervoerd. Dat gebeurt tegenwoordig per trein. En omdat Anne en ik de relatie hebben kunnen starten per trein, en vanavond hebben geborreld in de Postwagen, is het cirkeltje helemaal rond.

 

Bonne nuit!

 

Dagafsluiting: Johnny Cash - I’ve got a thing about trains.

Laatst vernieuwd: 13 Aug 2020 om 22:52

Ik heb inmiddels al honderden blogs geschreven en (bijna) dagelijks komt er weer een nieuwe bij.

Daarom heb ik een handig mini-menu laten maken zodat jullie eenvoudig per categorie mijn blogs kunnen lezen.

Veel plezier!