Blog

Leek werd verrast vandaag. Ik kwam na 6 dagen weer eens buiten. Sinds vorige week dinsdag ben ik niet meer de deur uit geweest. Toen ging ik boodschappen halen bij mijn vaste Jumbo aan de Waezenburglaan.

 

Dit ging toen perfect. Lekker rustig in de winkel en dus alle ruimte en tijd om samen met een medewerker van de Jumbo mijn boodschappen te vinden.

 

Vanmiddag ging ik weer boodschappen halen. Ik kon merken tijdens de wandeling er naar toe, dat de wereld aan het veranderen is. Schoollieren die aan de andere kant van de weg lekker dichtbij elkaar aan het geinen zijn. Veel lachsalvo’s, elkaar overschreeuwen en dus gingen daar de aerosolen lekker door de lucht. Gelukkig was ik er ruim 3 meter van verwijderd. Eenmaal bij de winkel deed ik buiten mijn mondkapje voor. Eenmaal in de winkel werd ik meteen aangesproken dat ze me ging helpen met boodschappen doen. Zij was een medewerker van de Jumbo.

 

Ik merkte meteen op dat het erg druk was in de winkel. Ik dacht dat de regel was dat je niet met het gehele gezin mag boodschappen doen. Dat er maar 1 gezinslid dit mag doen. Ik heb rennende kinderen gezien. Niet 1 of 2, nee, een hele zooi. Kinderen van ongeveer 6 jaar. De ouders waren er ook bij en dat vond ik maar raar. Waarom? Zo wordt het toch veel te vol in de winkel.

 

Er struikelde ook nog een kind over mijn stok. Die heb ik altijd iets naar voren om mij te beschermen vanwege die 1,5 meter. De moeder werd boos op mij en ik zei dat ze geen recht had op spreken, daar ze minder dan 1,5 meter bij me vandaan stond en dat ze maar haar kinderen thuis moet laten. Haar man huppelde immers ook in de winkel. Die had thuis kunnen blijven.

 

Eenmaal bij de kassa moest ik heel veel moeite doen om me verstaanbaar te maken, zoveel lawaai maakten de kinderen. Ook de kassière kon ik moeilijk verstaan. Eenmaal afgerekend vluchtte ik de winkel maar uit. Of moet ik maar zeggen, de ballenbak.

 

Buiten de winkel deed ik pas buiten het terrein van de Jumbo mijn mondkapje af. Ik had geen zin om mensen van dichtbij te treffen.

 

Eenmaal thuis heb ik via Twitter de Jumbo er op aangesproken dat ze veel strenger bij de ingang moeten controleren dat er geen volledige gezinnen de winkel in gaan. Gek genoeg heeft de Jumbo hier nog niet op gereageerd.

 

Nu ben ik dus bijna een hele week niet buiten geweest. Dat de wereld er al meteen anders en brutaler er uit ziet, had ik niet verwacht. Ik schreef gisteren nog over het korte lontje van veel mensen, die heb ik vandaag dus zeker wel gemerkt.

 

Als ik eenmaal thuis ben. Anne weer zie. Valt alle adrenaline weer van me af. Ben ik blij dat ik weer thuis ben.

 

Van dit thuiskomen krijg ik nooit genoeg.

 

Goede nacht en morgen staan we op in een vredelievende wereld.

 

Dagafsluiting: Depeche Mode - I just can’t get enough.

Laatst vernieuwd: 26 Oct 2020 om 22:54