Blog

Zoals jullie vast wel weten, zeker mijn vaste lezers van dit blog, ben ik zeer slechtziend. Sinds 2010 is het voor mezelf zichtbaar dat ik slechter ben gaan zien. In 2007 stopte ik al met autorijden, en sinds 27 september 2012 moest ik stoppen met mijn ICT-baan.

 

Daarna heb ik niet stil gezeten. Heel veel gewerkt als vrijwilliger, dat ik trouwens nog steeds doe. Voor de Oogvereniging, voor de Streekproductenmarkt Nienoord, voor Radio Duivenstraat en ik zit sinds juli dit jaar in het bestuur van RTV Zulthe, de streekomroep van het Westerkwartier en Noordenveld. Allemaal prachtig en vooral dankbaar werk.

 

Het is voor mij een vanzelfsprekendheid dat ik gewoon dingen zelf onderneem. Ok. Ik heb natuurlijk ook hulp nodig bij bepaalde dingen, maar ik red me over het algemeen prima. Ik heb het trouwens weinig over mijn visuele handicap. Het is zoals het is. Tuurlijk mis ik het goeie zien wel, maar ach, ik ben toch super gelukkig en de mensen die ik ken, accepteren me zoals ik ben en dat maakt het natuurlijk ook een stuk gemakkelijker om mijn kippige blik te aanvaarden. Accepteren doe ik het niet, want ik heb er zelf niet voor gekozen, maar ik laat mijn leven er niet door verpesten.

 

Ik heb sinds mei dit jaar een prachtige hobby gevonden. Radiomaken. Het is echt hartstikke leuk om elke week een uurtje programma in elkaar te zetten. Eerst de tracklist bij elkaar zoeken. Dan de boel op goeie volgorde zetten. Dan inspreken en daarna de boel aan elkaar lassen. Het is wel jammer dat mijn Rode Caster Pro, mijn mengpaneel waar ik mijn programma’s mee in elkaar zet, niet goed toegankelijk is.

 

De Rode heeft een touch-screen. Dat heb ik niet altijd nodig, maar als ik een kleine instelling wil aanpassen, heb ik daar even iemand nodig met goeie ogen. Ook tijdens het opnemen van mijn programma is het even goed turen of de opnameknop wel rood brandt. Het is een grote knop. Die druk ik dan in en als het rood gaat branden, wordt het alles opgenomen wat ik zeg, draai en monteer. Alleen soms gebeurt het wel eens dat er niks wordt opgenomen. Dan zit de MicroSD-kaart er waarschijnlijk niet helemaal goed in de Rode. Ik heb de Rode net even anders neergezet op mijn studiotafel dan anders. Deze opstelling heb ik voor het eerst afgelopen zaterdag uitgeprobeerd en alles ging in 1 keer goed. Ik kon goed de brandende rode knop zien en dus wist ik zeker dat ik na een uurtje lassen, de opname goed was gelukt.

 

In zo’n geval als wat ik net beschreef, baal ik wel eens dat ik door mijn slechte zicht, soms twijfel of er een lampje brand of niet. Dit went wel hoor, alleen het is soms wel jammer dat ik een track weer eens opnieuw moet opnemen, vanwege dat de rode opname knop toch niet brandde.

 

Nog even iets over mijn kippigheid. Sommige mensen vragen me wel eens of ik nog mensen visueel kan herkennen. Daar kan ik een heel duidelijk antwoord op geven. Het antwoord is: Nee.

Ik kan geen gelaatsuitdrukkingen meer zien. Dus als ik wat aan het vertellen ben, en mensen zijn het een keertje beu, dan zie ik dat dus niet. Kan soms handig zijn als je in een discussie zit, maar goed, voor mij is het een normale zaak geworden dat ik dit niet meer kan waarnemen. Alleen 1 ding kan ik je wel verklappen. Ik kan aan de stem horen of iemand me serieus neemt of niet. De toonnatie van een stem herken ik vrij direct. Kennelijk leer je dat automatisch als je zicht minder wordt.

 

Ach, mijn mindere zicht hoort nu gewoon bij me. Ik ben super gelukkig. Ben getrouwd met een prachtige vrouw. Jaja, dat weet ik gewoon dat ze mooi is, want gelukkig mag ik nog wel voelen. ;)

 

In ieder geval lig ik er niet wakker van dat ik minder zicht heb. Ik slaap altijd goed en geniet van alles wat op mijn pad komt.

 

Zo kom ik op mijn dagafsluiting. Ik heb geen slapeloze nachten. Daar heb ik geen club voor nodig. Spinvis heeft voor diegene die dit wel nodig hebben, een geinig liedje in zijn repertoire liggen.

 

Bonne nuit!

 

Dagafsluiting: Spinvis - Club Insomnia.

Laatst vernieuwd: 11 Oct 2021 om 22:19