Blog

Zoals jullie wel weten ben ik zeer slechtziend. Iets van 4% (visus 0.04). Dat is niet veel. In 2007 werd er in het ziekenhuis van Dokkum ontdekt dat ik iets met mijn oogzenuw heb. Daarna meteen naar het UMCG en zo ging ik dat jaar regelmatig voor verschillende onderzoeken naar Groningen.

 

In 2010 kreeg ik zelf al het idee dat mijn zicht minder werd. Toen zat ik op 30% (visus 0.3). Daar kon ik nog goed mee omgaan. Ik maakte me wel wat zorgen natuurlijk, maar ik heb er nooit wakker van gelegen. Ik zei en zeg nog steeds: Je kunt er wel over piekeren en zorgen maken, maar het zien wordt er niet beter door.

 

De laatste tijd merk ik wel degelijk op dat ik heel veel informatie mis tijdens het zien. Ik schreef al eerder dat ik mensen niet meer goed kan waarnemen. Hoe ze er uit zien. Hoe lief ze kijken, hoe boos hun gelaatsuitdrukking kan zijn en laat staan dat ik kan zien hoe groot, smal, breed en of iemand een baard heeft, lang haar, oorbellen heeft en ga zo nog maar even een tijdje door.

 

Nu sinds 9 maart je geen handen meer mag schudden, niet mag knuffelen of omhelzen, mis ik wel dit soort contact. Niet dat ik meteen met iedereen ga knuffelen of zo, maar als we vrienden over de vloer krijgen, is het altijd wel leuk om elkaar te omhelzen of een handje te geven.

 

Nu zijn we al 6 maanden bezig met deze afstandelijke bedoeling. Je moet het dus nu echt hebben van oogcontact, of de stem van iemand. Aan de stem kun je wel horen hoe iemand gehumeurd is.

 

Verder valt me het ook op dat ik steeds minder details kan zien. Dat is ook niet zo gek met zo’n lage visus, alleen merk ik bepaalde dingen in huis wat ik normaal als vanzelfsprekend vind en wat nu soms een hele klus kan zijn. Een paar voorbeelden zijn: Heb ik wel of niet gemorst met de koffie over de vloer? Heb ik alle kopjes, na de visite wel van de salontafel gehaald? Staat er nog een fles frisdrank op de vloer? Ja, kleine dingetjes, maar ik ga nu toch echt wel merken dat mijn visus enorm verslechterd is in een paar jaartjes tijd.

 

Ik ben nu reuze blij dat we 1 keer per week onze huishoudelijke hulp door ons huis gaat. Vanmiddag ook weer. Het voelt dan ook weer lekker schoon.

 

Anne zegt regelmatig tegen mij dat ik het gewoon goed doe, alleen voelt het bij mij af en toe toch anders. Het spontane zien is gewoon weg en dat vind ik wel wennen.

 

Maar wat ik net al een beetje beschreef, is het missen van visuele contact met iemand. Zeker in deze Coronatijd mis ik mijn vrienden. Tuurlijk hebben we het nog steeds super gezellig, alleen die ene knuffel waar we elkaar altijd mee begroeten mis ik enorm.

 

Gelukkig mag ik Anne gewoon wel knuffelen, dat is het allermooiste waar ik me altijd op kan verheugen als de dag begint.

 

Aanstaande zaterdag ben ik jarig. Dit wordt voor mij de eerste verjaardag zonder handen schudden, knuffelen en dergelijke. Uiteraard heeft iedereen dit probleem. Alleen omdat ik al een hele tijd mijn vrienden of familie niet heb gezien, en dan bedoel ik echt het zien met mijn ogen, ga ik toch een klein beetje mijn verjaardag anders beleven.

 

Gelukkig hebben we een leuk programma bedacht, dus aanstaande zaterdag wordt echt wel een geslaagde dag, alleen weer zonder dat ik mijn vrienden kan zien of voelen.

 

Ik heb een dagafsluiting die ik vanmiddag al in mijn hoofd had zitten. Het is van Björk. Door die Corona is het gedrag van mensen nogal veranderd. Geen handjes, geen knuffels, geen kusjes. Ach, die tijd komt vast wel weer terug.

 

Bonne nuit!

 

Dagafsluiting: Björk - Human Behaviour.

Laatst vernieuwd: 07 Sep 2020 om 21:45