Sinds 2010 werd voor mezelf het zicht merkbaar slechter. Het ging geleidelijk stukje bij beetje minder met mijn gezichtsveld, alleen heb ik er nooit moeite mee gehad.
Natuurlijk had ik wel eens een moment dat ik er van baalde, maar er over druk maken deed ik nooit. Mijn motto was en is nog steeds: Ik kan me er wel druk over maken, maar daar ga ik niet beter door zien.
Mijn slechtziendheid hoort nu eenmaal bij me en daar heb ik vrede mee. Doe nog van alles. Reis veel, ga naar concerten, bezoek veel vrienden, ga op vakantie en mijn sociale leven is gewoon prachtig te noemen. Mijn leven zit gewoon lekker in elkaar.
Het slechtziend zijn heeft voor mij ook een voordeel. Sinds ik met apparatuur werk van Apple, de iPhone, iPad en Macbook, is mijn schrijven een stuk verbeterd. Ik vind schrijven zelfs hartstikke leuk. Ik schrijf niet voor niks elke dag een stukje op mijn blog.
Alleen de laatste 2,5 weken begin ik pas te beseffen dat mijn zicht nogal beroerd is te noemen. Die enorme 4 dreunen en het ontdekken van Anne haar hoofdwond na de val van de trap laat me af en toe nog niet los. Niet zozeer het gebeuren zelf, waar ik nog wel koude rillingen van krijg, maar meer de onmacht dat ik Anne op dat moment niet goed kan helpen. Ik heb dan wel gehandeld zo ik heb gehandeld, en daar is Anne goed van terug gekomen, maar het niet kunnen zien van de verwondingen sloeg bij mij wel binnen.
Net als gisteren. Anne kreeg wat meer pijn aan haar hoofdwond. Het was wat vochtig en zacht. Ik kon niet zien wat er aan de hand was. Gelukkig heb ik Ebel geappt met een foto van de wond en hij adviseerde me om de huisartsenpost te bellen. Dat gedaan, en halverwege de avond is er een huisarts geweest, zoals jullie hebben kunnen lezen gisteren.
Anne zegt dat ik het erg goed gedaan heb, maar mijn gevoel zegt toch dat ik enigszins te kort ben geschoten. Ik kan het gewoon niet meer zien en daar ben ik zelf wel van geschrokken.
Dus ruim 10 jaar geen last van mijn slechtziendheid, maar nu het echt om mijn lief gaat, merk ik pas hoe beroerd ik zie.
Het klinkt allemaal wel wat vreemd misschien, maar mijn lief is mijn alles. Kom niet aan mijn liefje, dan kom je aan mij. Alleen hoop ik wel dat ik dit in de toekomst voor mezelf beter kan handelen als de afgelopen 2 weken.
Het is dus voor mij absoluut wennen dat ik afhankelijk ben van iedereen die goed kan zien.
Bonne nuit!
Dagafsluiting: Scritti Politti - Absolute.
Laatst vernieuwd: 21 Feb 2021 om 23:19
Ik heb inmiddels al honderden blogs geschreven en (bijna) dagelijks komt er weer een nieuwe bij.
Daarom heb ik een handig mini-menu laten maken zodat jullie eenvoudig per categorie mijn blogs kunnen lezen.
Veel plezier!